|
|
|
|
JU "MUZEJI, GALERIJA I BIBLIOTEKA" BUDVA
07.10.2011.
IZLOŽBA RADOVA
U Modernoj galeriji u Starom gradu, u petak 07. oktobra otvorena je samostalna izložba umjetničkih radova Jelene Jovančov, pod nazivom ''Iluzivna stvarnost ili lažna stvarnost u refleksijama''. Izložbu je otvorila istoričarka umjetnosti Ljiljana Zeković.
Jelena Jovančov (1982; Podgorica) diplomirala je na Fakultetu likovnih umjetnosti Cetinje (Grafika) 2007.godine u klasi profesorke Anke Burić, gdje je i magistrirala 2010.godine sa odbranjenom temom „Iluzivna stvarnost ili lažna stvarnost u refleksijama“. Član je Udruženja likovnih umjetnika Crne Gore od 2008.godine. Studijski je boravila u Pont-Avenu školi savremene umjetnosti (Francuska) 2008.godine. Dobitnica je nagrade za grafiku FLU Cetinje 2006.godine i nagrade „Lubarda, Milunović, Stijović“ Udruženja likovnih umjetika Crne Gore 2009.godine. Samostalrte Izložbe: Značajne selektovane međunarodne izložbe:
U katalogu koji prati izložbu, Ljiljana Zeković, istoričarka umjetnosti je zapisala sljedeće o umjetničkom stvaralaštvu Jelene Jovančov: "Na izložbi pod nazivom lluzivna stvarnost ili lažna stvarnost u refleksijama, grafičarka Jelena Jovančov bavi se fenomenom stvarnosti koju posmatra kroz prizmu perceptivne iluzije i njene fizičke projekcije, odraza-refleksije. Zapravo, viđeno kao opsjena, varka predstavlja apsolut njenih kreativnih promišljanja. Reminiscencije Jeleninog idejnog polazišta možemo naći u Platonovom mišijenju da umjetnička slika, zapravo, predstavlja „odraz odraza".
Šta je nа njenim slikama stvarnost, a šta opsjena, i koliko jedno drugo uslovljavaju, teško je odgovoriti, ali ovom našom dilemom umjetnica je postigla svoju namjeru da nas podstakne da razmišljamo o vlastitom licu i naličju, da se suočimo sa našom sjenkom -"izobličenom kopijom realnosti bez prave realnosti". Princip dualizma nа kojem počiva mikrokosmička i kosmička cjelokupnost predstavlja osnov njenih ličnih i likovnih aspiracija. Međutim, forma i nјеnа sjenka nе mogu se pretpostaviti bez svjetlosti koja na određenim vodenim, uglačanim i staklastim površinama stvara različiti spektar refleksija.
U ciklusu Odrazi - Refleksi ljudski lik, bez identifikacionog određenja, javlja se kao sjenka u mirnoj vodi, silueta, koja postaje naličje prirodnom obliku, ponovo "otjelovljenom" refleksijama svjetlosti nа vodi. Umjetnik je vidi kao izokrenutu, bestežinsku formu koja se kreće u prostoru apsurda, gdje nebo i zemlja-voda mijenjaju prirodni položaj. Razvijajući ovu temu Jelena na triptihu Gaženje refleksa fizičko stanje - kretanje, posmatra kroz psihološku dimenziju. Ona polazi od pretpostavke da nezadovoljni čovjek, suočen sa samim sobom i svojom realnošću teži da je poništi, da je negira. Da bi ga u radu Zamrznuto - nepomično kretanje dovela u stanje pasivnosti, mirovanja, kao multiplikovani - duplicirani odraz nastao udvajanjem presječene figure, svedene na donje ekstremitete. Usredsređivanjem pažnje na noge Jelena pojedinačnom daje značenje opšteg - društva koje počiva na filozofiji apsurda i otuđenosti.
Osim čovjeka i njegovih iluzornih stanja, Jelena kao motiv izdvaja pejzaže. Sa fotografija ga prenosi u grafiku Apstraktni pejzaž - refleksija nemoguća veza i postavlja kao friz, jedinstvenu sliku na kojoj evidentira promjene koje se odvijaju u periodu od svitanja do sumraka, u različitim godišnjim dobima. To su primorski predjeli na kojima se nebo reflektuje u vodi i stvara vizuelne senzacije kojima se realna slika transformiše u asocijativne i apstraktne prizore i оnо iluzivno i fantastično u njima. Na ovim radovima dominiraju plava, ljubičasta, žuta i crvena boja koje imaju simboličko-psihološko značenje. Intimne refleksije psihološkog višeznačja nalazimo na grafikama Bunara I i II. Jelena radi i nekoliko varijanti kompozicija pod nazivom Most u kojima smjenjivanjem horizontala i vertkala stvara „konstrukcije" u formi svastike - kukastog krsta, koji osim kompozicijskih konstanti kojima se uspostavlja logičnost, mir, ravnoteža i red, postaje prostor u kojem umjetnica razvija svoja emotivna stanja. Ona ih razvija na lirski intoniraim grafikama Alisa u zemlji čudesa i Neopipljiva, nedodirnuta stvarnost na kojima kroz motiv lišća aludira nа temporalnu prolaznost i nestalnost.
U djelu Jelene Jovančov svjetlost predstavlja primarni element u rješavanju strukturalnih problema. Tim prije što refleksije koje je fasciniraju nastaju prelamanjen svjetlosti nа određenom objektu. Od njenog intenziteta zavisi jasnoća formi. Tako grafike Segmenti refleksije - blenda koje predstavljaju logičan slijed prethodnih radova, kao njihova slobodnija, apstraktna varijanta, sa izlomljenim geometrijskim formama, umjetnica realizuje kombinacijom i premještanjem isječaka matrice. Povezivanje sa blendom koja radi po principu zenice oka koja zaustavlja višak svjetlosti i tako omogućava pravilno eksponiranje, ona iluziju realnog zamjenjuje sopstvenom iluzijom - sopstvenim unutrašnjim refleksijama.
U koncepcijskom razvoju svoje ideje koja polazi od percepcije iluzije i veze stvarnosti i refleksije Jelena realizuje ambijente-instalacije 4 godišnja doba povezivanjem grafičkh listova, papira, kolaža na drvetu (panju hrasta, duda, bukve i smokve kao metaforama godišnjih doba) sa ogledalom u kojem se odražavaju objekti i nebeski beskraj.
Fotografije su vlasnistvo Butua.com i mogu se preuzimati samo uz navođenje izvora.
|
