29.07.2011.

GRAD TEATAR BUDVA

Pozorište na Terazijama

GRK ZORBA

Reditelj: Mihailo Vukobratović

       U petak 29. jula na sceni na Svetom Stefanu održana je 3. ovogodišnja premijera 25., jubilarnog „Grada teatra“, mjuzikl „Grk Zorba“ po tekstu Nikosa Kazancakisa, u adaptaciji i režiji Mihaila Vukobratovića. Ovu koprodukciju Grad teatar radi sa Pozorištem sa Terazija iz Beograda.

Adaptacija i režija: MIHAILO VUKOBRATOVIĆ
Aranžer i dirigent: VOJKAN BORISAVLJEVIĆ
Dramatizacija: PREDRAG PERIŠIĆ
Umjetnički saradnik: ŽELJKO JOVANOVIĆ
Scenograf: MAGDALENA VLAJIĆ
Kostimograf: EMILIJA KOVAČEVIĆ
Koreograf: SNEŽANA ZABLAĆANSKI
Tekstovi pjesama: SLOBODAN OBRADOVIĆ

ULOGE:
Aleksis Zorba: DESIMIR STANOJEVIĆ
Džejson: SLOBODAN STEFANOVIĆ
Madam Beatris: LJILJANA STJEPANOVIĆ
Marija: JELENA JOVIČIĆ
Kiros: VLADAN SAVIĆ
Stavros: DANIJEL KORŠA
Angel: MILAN ANTONIĆ
Lola: VESNA PAŠTROVIĆ
Elena: MARINA ALEKSIĆ
U predstavi učestvuju balet, hor i orkestar Pozorišta na Terazijama. Scenska i kostimska oprema realizovana u radionicama Pozorišta na Terazijama.

Nikos Kazancakis je najvažniji grčki pisac i filozof 20. vijeka, čuven po svome romenu „Grk Zorba“. Postao je svjetski poznat nakon filma Majkla Kakojanis snimljenog po njegovom djelu. Rođen je na Kritu 1883. godine u tadašnjoj Osmanlijskoj imperiji. Od 1902. godine je studirao pravo na Univerzitetu u Atini, a onda je otišap u Pariz da studira filozofiju. Kasnije se bavio politikom ui družio se sa lijevo orjentisanim političarima i piscem Vikotrom Seržom. Posjetio je i Sovjetski Savez i bio svjedok uspona Jozefa Staljina, a bi se kasnije razočarao u komunizam „na sovjetski način“. 1945. godine je osnovao malu partiju i ušao u vladu kao ministar bez portfelja. 1957. godine je krenuo na put u Kinu i Japan iako je bio teško bolestan od leukemije. U povratku mu je pozlilo i umro je u Frajburgu u Njemačkoj. Bio je vrlo plodan pisac i bavio se prevođenjem (poznat je njegov prevod Odiseje), pisao je putopise, romane, drame, memoare, eseje i pisma.

Mihailo Vukobratović o radu na ovom komadu kaže: Dramatizacija romana Nikosa Kazancakisa čiji naslov glasi „Doživljaji Grka Zorbe“ koju je uradio  Predrag Perišić,  dovoljna je inspiracija i ubedljiv povod za scensku analizu ove priče. Ima međutim nečeg neobičnog u ličnosti tog junaka koji nije sitni prevarant, igrač na malom prostoru ili neko ko vreba priliku da se okoristi. Zorba je junak širokog poteza, on u sebi miri neobuzdanu prirodu pustolova i nekoga ko može uploviti u mirnu luku, on je umetnik života koji je u stanju da, kada ga ponese emocija, i sebe iznenadi. U našoj priči Zorba jeste neobičan junak ali je netipičan i zbog toga što pored njega i te kako ima mesta za ostale. Šta više on bez njih nije moguć. Zorbin saputnik Džejson (Jason), slično svom imenjaku iz davnih dana, ima tu sreću da mu u potrazi za zlatnim runom, u tom nemogućem poduhvatu  društvo pravi Zorba, baš kao što Beatris može računati na Zorbinu velokodušnost i umreti srećna. Svi oni: i lepa udovica Marija,  brižni Kiros i blagorodni Angel ali i nesrećno zaljubljeni Stavros, ostrvljani i monasi, svi zajedno tvore jedan izolovani prostor u kome vladaju neobični zakoni i običaji koji su verovatno nastali mešanjem vrelog mediteranskog  sunca, usamljenosti i želje za svetom koja se možda može ostvariti pesmom i igrom. Na pustoj plaži.

POGLEDAJTE VIDEO ZAPIS DIJELA PREDSTAVE
SA PREMIJERNOG PRIKAZIVANJA NA SCETOM STEFANU