25.07.2010.

GRAD THEATRE CITY BUDVA

Pozorište na Terazijama, Beograd

Ranko Marinković

GLORIJA

Reditelj: Iva Milošević

       U nedjelju 25. jula na sceni iza Osnovne škole odigrana je prva ovogodišnja premijera na "Gradu teatru", mirakl-mjuzikl "Glorija" po tekstu Ranka Marinkovića, a u režiji Ive Milošević, rađena u koprodukciji JU "Grad teatar" i Pozorišta na Terazijama iz Beograda.

Adaptacija teksta: Jovan Ćirilov
Reditelj: Iva Milošević
Originalna muzika: Kornelije Kovač
Tekst songova: Maja Pelević
Scenograf: Gorčin Stojanović
Kostimograf: Boris Čakširan
Muzički koordinator: Milan Nedeljković
Koreograf: Danica Arapović
Lektor: Ljiljana Mrkić Popović

ULOGE:

GLORIJA: Ivana Knežević
RIKARDO KOZLOVIĆ: Rade Marjanović
BISKUP: Duško Radović
DON JERE: Ivan Bosiljčić
DON ZANE: Feđa Stojanović
TOMA: Milan Milosavljević
MAJKA: Katarina Gojković

Učestvuje balet i hor Pozorišta na Terazijama.

RANKO MARINKOVIĆ (1913-2001)

       Hrvatski književnik. Rođen 1913. godine na Visu. Nakon završene Gimnazije, upisuje Filozofski fakultet u Zagrebu. Tokom Drugog svetskog rata u Splitu je uhapšen od strane Italijana i poslat u logor Ferramonteu (Kalabrija). Nakon rata, radi u Ministarstvu prosvete NRH, a od 1946. do 1950. godine bio je direktor drame Hrvatskog narodnog kazališta. Od 1951. godine pa sve do penzije radi kao profesor na Akademiji dramskih umetnosti u Zagrebu. Bio je član hrvatske Akademije nauka i umetnosti. Njegova dela su prevedena na nekoliko jezika i često izvođena u inostranstvu. Na osnovu njegovog romana “Kiklop” snimljen je i film (1982) u režiji Antona Vrdoljaka u kom glume najpoznatiji glumci tadašnje Jugoslavije: Ljuba Tadić, Rade Šerbedžija, Mira Furlan, Frano Lasić, Rade Marković, Boris Dvornik i drugi. Jedno od njegovih najizvođenijih drama je “Glorija”, prvi put izvedena u hrvatskom Nacionalnom teatru u Zagrebu (1955). Nagrada "Ranko Marinković" je književna nagrada koju dodeljuje dnevnik "Večernji list" za najbolju kratku priču.

IVA MILOŠEVIĆ

       Rođena u Beogradu 1977. godine. Diplomirala pozorišnu režiju na FDU.

U beogradskim pozorištima režirala sledeće predstave:

JDP: Shopping and Fucking Marka Rejvenhila, Razvaljivanje Nil Lajbuta, Fedrina ljubav Sare Kejn, Drama o Mirjani i ovima oko nje Ivora Martinića;

Atelje 212: Put do Nirvane Artura Kopita, Zmijsko leglo Vasilija Sigarjeva, Proslava T. Vinterberga, M. Rukova i B. Hansena;

Bitef teatar: Magično popodne Volfganga Bauera;

Malo pozorište „Duško Radović“: Mala Sirena H.K. Andersena i Srđana Koljevića;

Pozorište „Boško Buha“: Princeza i žabac Igora Bojovića;

Pozorište lutaka „Pinokio“: Vuk i sedam jarića Ljubinke Stojanović.

       U Sprskom narodnom pozorištu režirala je predstavu Painkillers Nede Radulović, a u Narodnom pozorištu Sombor predstavu Kazimir i Karolina Edena fon Horvata. Dobitnica je nagrade za režiju „Ljubomir Muci Draškić“, kao i godišnjih nagrada za režiju SNP-a i JDP-a. Sa svojim predstavama gostovala je na festivalima u Bogoti (Kolumbija), San Hozeu (Kostarika), Madrigu, Sarajevu, Umagu, Kotoru, kao i na svim važnim domaćim festivalima (Sterijino pozorje, Festival jugoslovenskog teatra u Užicu, Vojvođanski susreti). U sezoni 2010/11 predstave koje je režirala pozvane su na sarajevski Mess, zagrebačke Gaveline večeri, Festival de Teatro u Meksiku, kao i na gostovanje u Teatro Argentina u Rimu.

GORČIN STOJANOVIĆ

       Rođen u Sarajevu 1966. godine. Diplomirao pozorišnu režiju na Fakultetu dramskih umetnosti.

Autor je četrdesetak scenografija u pozorištima u Beogradu, Sarajevu, Skoplju, Somboru i Novom Sadu. Scenograf je većine predstava rediteljke Ive Milošević.

Za predstavu „Mala sirena“ u Malom pozorištu „Duško Radović“ nagrađen je u okviru Gran Prija Bijenala YUSTAT za scenski dizajn.

Režirao tridesetak pozorišnih predstava u pozorištima u Beogradu i regionu, dva igrana filma i dve televizijske serije.

Bio je kreativni direktor u više kampanja i događaja (Eurosong 2007., „Molitva“). Umetnički je direktor Jugoslovenskog dramskog pozorišta i kolumnista „Blica“.

KORNELIJE KOVAČ

       Rođen 1. januara 1942. godine u Nišu. Potiče iz poznate umetničke porodice - njegov deda je bio dirigent i horovođa, njegov otac, profesor muzike i multi-instrumentalista, njegova majka član operskog hora. Svoje najranije muzičko obrazovanje stiče u Nižoj i Srednjoj muzičkoj školi u Subotici, nakon čega upisuje Muzičku akademiju u Sarajevu (diplomirao na odseku Teorija i Klavir). Pored klasičnog muzičkog obrazovanja posvećuje mnogo vremena džez i rock muzici. Temeljno obrazovan, oprobao se na različitim poljima aktivnosti: kao kompozitor, pijanista, klavijaturista, producent i aranžer.

       Godine 1961. formira svoju prvu grupu BKB u Sarajevu, koja postaje uvaženi džez trio tog vremena. Godine 1963. nastupa na YU džez festivalu na Bledu u Sloveniji. Nakon što je vodio različite orkestre u Bosni, pridružuje se najpopularnijoj sarajevskoj pop grupi INDEXI. Sa njima nastupa na dva meseca dugoj turneji po Rusiji. Godine 1968. u Beogradu osniva jednu od najznačajnijih jugoslovenskih grupa svih vremena – KORNI GRUPU. Godine 1980. seli se u Veliku Britaniju gde sarađuje na mnogim muzičkim projektima. Pisao je muziku za pozorište, film (50 filmskih muzika) i televiziju. Kao kompozitor pop i rock muzike izuzetno je uspešan. Njegove kompozicije objavljuju na brojnim LP pločama u ex-Jugoslaviji (gde su dostigle Zlatne i Platinaste tiraže), Španiji, Francuskoj, SAD, Holandiji, Švedskoj, Finskoj, Norveškoj, Grčkoj itd. U Španiji je radio na mnogim muzičkim projektima kao producent, kompozitor ili aranžer. Sarađuje sa mnogim TV stanicama u Španiji kao što su TELE–5 (muzički je producent meksičke pevačke zvezde TELE–5, TALIJE), ANTENA 3 (muzički direktor popularnog TV show-a DE TU A TU). Takođe provodi dve godine kao klavijaturista popularnog španskog CACO SENANTE SALSA BAND-a. Uz pomoć C.E.A.R. izdaje humanitarni disk za pomoć deci u Bosni i Hercegovini za vreme rata 90-tih godina. U tu akciju uključuju se sve velike javne ličnosti, kao i tadašnji predsednik Španije, Felipe Gonzales. Po povratku u Jugoslaviju, okuplja nove saradnike i u sopstvenom muzičkom studiju nastavlja sa aktivnim radom na mnogim muzičkim projektima.

Mirakl-mjuzikl

       Kad su u proleće 1956. godine u JDP počele probe najnovijeg komada Ranka Marinkovića “Glorija”, bila je to moja druga sezona u tom pozorištu. Asistirao sam reditelju predstave Tomislavu Tanhoferu. Premijera je održana 22. septembra 1956. godine. Gloriju je igrala Olga Spiridonović. Njoj je prisustvovao i autor Ranko Marinković, koji je imao sve pohvale za predstavu. Predstava je imala veliki uspeh i kod kritike i kod publike, kao i svetska premijera nešto pre toga u HNK u Zagrebu sa Mirom Stupicom u naslovnoj ulozi, a u režiji Bojana Stupice.

       Ideja da se mirakl u šest slika Glorija prikaže kao mjuzikl na tragu je uspeha mjuzikla Maratonci na sceni Pozorišta na Terazijama i velikoj broja mjuzikla na Brodveju, koji i najozbiljnija dela američke i svetske literature pretvara u mjuzikl. Jedan od najboljih primera je adaptacija Šekspirove komedije «Ukroćena goropad» koji je postala ina mnogim svetskim scenama i sceni Pozorišta na Terazijama uspela predstava “Poljubi me, Kejt” (”Kiss Me Kate”).

       Mislim da je drama Glorija, da upotrebim neuobičajen izraz, «adaptabilna» u žanr mjuzikla, i to najvišeg umetničkog nivoa. Komad ima jasnu radnju, sukob principa ideologije i ljubavi (gotovo kao kod Korneja), i potencijale muzičkog žanrovskog raznoglasja sveta crkve i cirkusa. Ne treba ni reći da Marinković nije imao nameru da se obračunava sa crkvom kao takvom i da predstava, ni u ranijim dramskim izvođenjima ni u Hrvatskoj ni kod nas, nije imala taj prizemni plan. Komad ne samo što treba igrati na jeziku na kom je napisan, već ga ne treba izmestiti izvan dalmatinskog miljea sa bogatim muzičkom tradicijom, pored sveta cirkusa sa svojom muzikom i crkve sa duhovnom muzikom, sasvim u skladu sa žanrom koji je odredio sam Ranko Marinković – mirakl.

Jovan Ćirilov

Vera u ljubav

       U nameri da poput svetskih teatarskih centara istraje na prevođenju dramske literature u mjuzikl, Pozorište na Terazijama premijerno izvodi predstavu „Glorija“ Ranka Marinkovića 25. jula u Budvi. Reč je o prvom delu promocije ovog koprodukcijskog projekta čiji će drugi deo biti beogradska premijera koja se održava početkom oktobra na sceni Pozorišta na Terazijama.

       Drama Ranka Marinkovića „Glorija“ koja „dočarava život kao oscilovanje između dogme i indvidualne slobode“, na prvi pogled sačinjena je od spoljnih elemenata zapleta. No, ona je iznutra ozidana u svodove i spratove svojih pravih značenja koja su, kako kažu književni teoretičari, „nova za našu literaturu i po načinu izvođenja i po zapremini teme“.

       Ove ocene Marinkovićeve drame iznesene su šezdesetih godina prošlog veka kada je ovo „naše“ značilo nešto sasvim drugo i kada je „zapremina teme“ bila drugačija. Stoga, osim osnovne linije ovaj „mirakl u šest slika“ za nas danas poseduje niz skrivenih mogućnosti intrepretacije među kojima je i ona koja se tiče načina na koji mladi sveštenik umesto namere da učvrsti veru i ljubav prema bogu, otkrije svetovnu ljubav.

       Jedan od bitnih elemenata mjuzikla „Glorija“ svakako je i orginalna muzika Kornelija Kovača pisana upravo ovim povodom, čija boja podseća na Mediteran kao mesto radnje ove neobične priče o neostvarivoj ljubavi između sveštenika i mlade redovnice

Mjuzikl „Glorija“ nastao je kao rezultat zajedničkog napora i angažovanja Pozorišta na Terazijama i Budva Grad teatra.

Željko Jovanović

Tekst u prilogu preuzet sa sajta Grad teatra.