24.07.2008.

"GRAD TEATAR CITY – PRVA BANKA CRNE GORE"

Teatar
BUDVANSKA RENESANSA

"Kadmopolis"

Na sceni između crkava u budvanskom Starom gradu održana je 2. premijera ciklusa Budvanske priče ovogodišnjeg 22. festivala „Grad teatar city Budva-Prva banka Crne Gore“, predstava „Kadmopolis-Udaljeni pogled“ u režiji Matjaža Bergera, nastale po motivima tekstova Beketa, Sartra, Elijara, Pavića i Hegela. Predstava je rađena u internacionalnoj koprodukciji, sa najmlađim slovenačkim pozorištem „Anton Podbevšek teaterom“ iz Novog Mesta.

O konceptu ove predstave, žanrovski možda najbliže koncepciji „antropološkog teatra“ kako su Bergerov rad žanrovski okarakterisali kritičari u Italiji, sam reditelj navodi:

“To je prikazni oblik koji istražuje utopistički nastanak grada čiji je temelj odnos između kamena, mora i ljudi, koji se sa Beketovom etikom i njegovim jezikom nađu na mjestu tog vaskrsenja. Središnja tema utopističke pokrajine Kadmopolis, koja može biti mit o nastanku Budve, Nice, Trsta - , koje god mediteranske egzsistencije, pozorišna je predstava, koju filozof Mladen Dolar opisuje ovako: „Kamen i glas očigledno se nalaze na suprotnim stranama, oni stvaraju takozvanu maksimalnu opoziciju. U mnogim jezicima se tako kaže „tih kao kamen“ ili „gluv kao kamen“ (npr.stone-deaf na engleskom), tako da bivstvovanje kamena implicira nemogućnost davanja ili primanja glasova. Kamen ne može da govori, ne može da čuje. Kamen dalje implicira inertnu materijalnost, mrtvilo i nepokretnost, dok je glas znak života, čak i prvi znak života, predstavlja čistu mobilnost, treperenje vazduha kojeg nije moguće fiksirati i nikad ne može biti prisutno kao stvar...Ako je glas materijalan, onda je to najeteričniji oblik materijalnosti, samo vibracija, nešto skoro nematerijalno - „zapisano u vazduh“, kao što se kaže, znači nešto što isčezava u istom trenutku u kom se pojavi. Ako je nešto zapisano u kamen, onda će ostati, zauvijek, prskosiće svim nevoljama i zubu vremena...“ Kadmopolis / Udaljeni pogled dakle između kamena i glasa traži zakonitosti civilizacija i kultura – kroz Beketa, Sartra. Elijara i Pavića, kroz glumački dispozitiv beketovskog subjekta i revolta, koju nudi čisti glas čiste opere ... “

Matjaž Berger (1964) diplomirao je na Akademiji u Ljubljani dramaturgiju i pozorišnu režiju, a pažnju javnosti je skrenuo i osnivanjem "Škole za kritiku pozorišta" 1991. god. u Novom Mestu. Škola nakon godinu dana prerasta u „Odjeljenje za spektakle umjetnosti“ koje je proizvelo neobične scenske doživljaje. Berger je bio angažovan i kao umjetnički direktor Slovenskog mladinskog gledališča, u kome je režirao i sl. predstave: "Galileo Galilei", 1996, "Nikoli me ne vidiš tam, kjer te ja vidim", 1997, "Glas", 1999, predstavu nastalu po motivima Šekspirovih komada "Ričard II", "Henrik V" i "Ričard III", "Ime rože", 2002, "Fiziki", 2003. Od 2006. godine je reditelj i umjetnički direktor „Anton Podbevšek teatera“, gdje je već režirao.

„Anton Podbevšek teater/APT” je najmlađe, avangardno slovenačko pozorište, utemeljeno 2006. godine, koje već sada ima priliku da učestvuje na međunarodnom festivalu „Grad teatar“ u Budvi. Predstava Kadmopolis/Udaljeni pogled je montaža fragmenata Beketovog, Hegelovog, Sartrovog, Pavićevog i Elijarovog teksta. Ova predstava nastaje u straom djelu Budve, na festivalu na kome je Berger učestvovao 2005. godine sa predstavom “Ime rože” nastaloj u produkciji Slovenskog maldinskog gledališča.

Režiju i dramaturgiju uradio je Matjaž Berger, prevod djela Aleksandra Balmazović, svjetlo Simon Žižek, ton Uroš Bon, video Gašper Brezovar, muziku Petar Penko, a kostime Alan Hranitelj. U predstavi igraju Voja Brajović, Milica Mihajlović, Ana Sakić, Pavle Ravnohrib, Aleksandra Balmazović i Nana Milčinski, Julija Kamnar, Eva Osolnik, Irena Yebuah Tiran i Leticia Akuokor Slapnik Yebuah.

Reprize su 25, 26, i 27, jula na sceni između crkava u Starom gradu u Budvi.